Wij Nederlanders zijn rustig, realistisch, bescheiden en nuchter. Dat vinden wijzelf. Dat zijn kwaliteiten, die we zeer waarderen. Maar helaas, we zijn geen van die dingen. Dat kun je goed zien bij de Olympische Spelen. Met schaatsen wonnen de mannen brons en de vrouwen zilver op de ploegenachtervolging. De conclusie was dat dit een afgang was.
De Nederlanders trainen veel minder op dit onderdeel dan andere landen. Toch vonden de commentatoren dat Nederland afgetekend moest winnen. Erg realistisch en bescheiden is dat niet. Voor een klein land doet Nederland het erg goed op de Spelen.
China won net de eerste gouden medaille, China de eerste gouden medaille…
Met voetballen zie ik het ook. Als Nederland tweede op het WK wordt, is dat bijzonder, maar niet heel erg bijzonder. Eigenlijk hoort het zo. Die gedachte is belachelijk. Andere landen trainen ook op voetbal. Maar ja, wij hebben de Hollandse School, al is niet erg wat dat nou inhoudt.
Ken je de term Jan Saliegeest nog? Nederland heerste een tijdje over de wereldzeeën in de Gouden Eeuw. Dat kwam vooral omdat de andere landen met burgeroorlogen kampten. Toen ze uitgeknokt waren, werd het Nederlandse Rijk kleiner. Men sprak handenwringend over deze teloorgang. De uitzondering was de norm, normaal. Balkenende wilde ooit de VOC geest terug hebben. Ik denk dat we nooit leren te aanvaarden dat we maar klein zijn en eigenlijk veel dingen best wel goed doen.