Gerhard te Winkel is dichter en cultureel ondernemer. ‘Ik ben steeds op zoek naar manieren om meer mensen te interesseren voor poëzie. Er zijn veel mooie initiatieven en goede dichters die een breder publiek verdienen.’
Daarom liet hij Veronique Hogervorst de video ‘Tonggloei van onder een stugge kaft maken’ van zeven van zijn gedichten. Hij is mede-organisator van het Cultura Continua festival om poëzie onder de aandacht te brengen.
‘Dichten is voor mij een manier om de wereld te begrijpen en gevoelens onder woorden te brengen. Ik merk als ik voordraag dat mensen geraakt worden.’
Hij publiceerde twee bundels: ‘Wolkentaal’ en ‘Het duister aan de andere kant, gedichten over oorlog’.
Gerhard is samensteller van de bundel ‘Het woord dat ik bedoel’ en medesamensteller van de bundel ‘Je tikt er tegen en het zingt. Nieuwe gedichten over Gerrit Achterberg’.
Hij publiceerde in bladen en verzamelbundels. Sinds 1 maart 2015 is Gerhard stadsdichter van Leusden en schrijft ook gedichten voor speciale gelegenheden.
Gedichten van Gerhard:
Verwoest dorp
Bordjes waar de school, het café en de kerk stonden. Tien uur strijd was voldoende om duizend jaar leven te verwoesten. De hemel regende vuur, ijzer, dood. Gevechten die nooit meer eindigden. Gaten in de [...]
Gevangen in een moment waaruit je niet kunt ontsnappen
Soldaten die weifelend door de velden hollen, onverschillig inslaande granaten. Een soldaat probeert ze te ontwijken, alsof overleven een vaardigheid is in plaats van stom geluk. Voltreffer. De man sterft voor de camera. Het hele [...]
Hemel en hel
Dit is de Heilige Weg naar hel en verdoemenis. Wie een stap op deze gruizige weg zette, liet alle hoop varen. Franse soldaten liepen drie uur van hun trein naar het front. Drie uur om [...]
Die stomme vrede
De zon schijnt, mensen juichen. Meisjes zoenen fris geschoren jongens. Ik zie blaaskapellen, slingers op de dvd. Hiep, hiep hoera, het is oorlog! Eindelijk! Die stomme vrede heeft veel te lang geduurd! Ik zie feestelijke [...]
Blokken beton
Gedachten zijn soms duizend kilo; zo zwart en zwaar. De hele dag lopen mijn gevoelens met dreunende stappen rondjes in mijn kreunend hoofd. Boem, boem, boem. Mijn lichaam wordt in de middag te moe om [...]
Dove vleermuizen
Ik zie vegen geluid, die als zwarte kraaien in een sneeuwstorm om me heen warrelen. Verblindend geluid. Ik stommel op mijn gehoor door de kamer, een dove vleermuis. Herrie knaagt met scherpe rattentandjes aan de [...]
Mislukte bohémien
Ik stond te worstelen met levensvragen. Eet ik vanavond Brussels lof of spruiten? Ik wist het antwoord werkelijk niet. Ik zag een vrouw met een rollator, de air van een dame, maar haar knotje raakte [...]
Dode vogel
Er ligt een dode vogel op mijn tuintafel. Daarnet zat hij nog als opgewonden jonge spreeuw op de takken van de toverhazelaar van de buren. Hij loerde naar wormpjes en zijn levenslust gloeide als kokend [...]
Pijnstillers
Ik wou dat het leven een fruitschaal was. Dan zou ik de rotte appels van de pijn lekker laten liggen en kijken hoe het verderf de schil aanvrat. Ik zou de glimlach van de bananen [...]
Kokend water
Soms vraag ik me af of dit allemaal wel echt is, de wereld, mijn ouders en ikzelf. Misschien schept iemand mij en deze wereld in zijn hoofd. Dan zit ik gevangen tussen de tralies van [...]
Natte dweilen
Mijn ik is een gebeurtenis; een aanrijding in het buitengebied. Mijn auto is total-loss. Mijn passagiers worden uitgezaagd door gespierde, bebuikte brandweermannen. De weg is afgezet. Andere weggebruikers vloeken, omdat ze moeten wachten. Mijn gevoelens [...]