Dit is de Heilige Weg naar
hel en verdoemenis.
Wie een stap op deze gruizige weg
zette, liet alle hoop varen.
Franse soldaten liepen
drie uur van hun trein naar
het front.

Drie uur om te veranderen van
mens in een instrument van de oorlog.
Drie uur om het luikje in je hoofd
te vinden om zo de angst te dempen,
het zwijgen op te leggen.
Ieder mens draagt een cirkel
van de hel om z’n hoofd.

Drie uur lang zagen ze
de resten van wat niet langer
hoefde te vechten,
de beproeving voorbij.
Manke paarden,
getraumatiseerde ezels,
lijken,
mannen zonder ledematen,
verminkte gezichten.

In de verte zagen ze
de rode wolken van de oorlog.
Ze hoorden explosies, zagen aarde,
soldaten, prikkeldraad rondvliegen.

Dat is het verschil tussen
de hemel en de hel.

Om in de hemel te komen
moet je dood zijn.
De hel kan levend hier bezocht worden.