Zoals een leger dat een dorp binnenvalt,
vrouwen verkracht, lemen hutten
platbrandt, kinderen de ogen uitsteekt en
mannen onthooft met grote zwaarden.
Zo denk ik dat jij bent.

Zoals een atoombom als een paddenstoel
boven de straten van de stad hangt en
het vlees van de botten brandt en de geur
van verbrand vlees in neusgaten achterlaat.
Zo denk ik dat jij bent.

Zoals een slopende ziekte de levenskracht
uit je botten vreet, een zwarte pijn in je
lichaam, tumoren die woekeren als moordende
soldaten; de veldslag van de chemokuur.
Zo denk ik dat jij bent.

Zoals woorden die de dood brengen. Latijnse
termen die met scalpels mijn ziel aan stukken snijden,
Letters die mijn ogen zwart verven. Een diagnose
die een lang pijnlijk sterfbed voorspelt.
Zo weet ik dat jij bent.