De Tour de Junior is een geweldige wedstrijd voor jeugdrenners, die allemaal hopen het te maken als prof. Hennie Kuiper, Erik Dekker, Lars Boom, Roxanne Knetemann hebben het ook echt gemaakt. Maar grote talenten als Michael Heaven, Stefan Vis en Dirk Marke zijn in het zwarte gat verdwenen.
Voor een boek wilde ik Kuiper graag spreken. Ik liet een bericht op zijn website achter. De dag ervoor had ik geprobeerd arrogante voetballers van Barcelona te interviewen, dus had ik weinig hoop. Tien minuten later hing Kuiper aan de lijn. ‘Hoe is het Jan Schouten?’ was zijn eerste vraag. Jan Schouten was de oprichter van de Tour de Junior, kleurrijk en behoorlijk eigenwijs. Hij schreef bijvoorbeeld altijd Achteveld omdat hij dat in een oud document gezien had. De rest van de wereld zat er naast met dat Achterveld.
Erik Dekker kwam de koers wegschieten nadat hij in de echte Tour gevallen was in Dublin en knetterhard ook. Hij kon nauwelijks staan, maar wilde wel praten.
Het meest bijzondere vond ik Knetemann, een idool van me. Ik vroeg of ik hem mocht interviewen. ‘Ik moet eerst even een leverworst aan het gastgezin van Roxanne geven,’ zei hij. ‘Blijf maar even staan.’ Vijf minuten later kwam hij terug. ‘Wat wil je weten?’ vroeg hij. De renners joegen langs ons heen.