Ik parkeerde mijn auto in Leusden. Er reed een dame langs me. Ze draaide een parkeerplaats op. Ineens reed ze achteruit, hard achteruit. Ze keek geschrokken naar het parkeervak. Ik was nieuwsgierig wat haar paniek veroorzaakte, maar ik zag niets bijzonders.
‘Mag ik daar parkeren?’ Ze was naar een leeg parkeervak. ‘Ja, natuurlijk,’ antwoordde ik. ‘Waarom zou dat niet mogen?’ Ze wees.
‘Die tegels hebben een andere kleur.’
‘Zo geven ze het parkeervak aan.’
‘Weet u dat zeker?’
‘Ja.’ Ze reed aarzelend de parkeerplek op, alsof de bus zomaar de grond in kon zakken.