Vorige week sloot de regering alle verpleeghuizen af. Familie en vrienden mochten plotseling, maar niet onverwacht, niet meer op bezoek. Het is logisch dat die kwetsbare mensen beschermd worden. Voor de bewoners is het heel vervelend. Mijn moeder deed aan allerlei activiteiten mee en kreeg elke dag bezoek. Activiteiten zijn afgelast en geen bezoek meer. Er is weinig te doen. De hele dag naar Corona-nieuws kijken is ook heftig.

Ik begrijp dat dit maar een klein probleem is, maar voor haar is het heel ingrijpend. Maar ze kreeg elke dag ijs van me. Ik wil het graag gezellig voor haar houden. Dus probeerde ik ijs voor haar af te geven. Het leiding van het verpleeghuis besloot dat op bepaalde tijden spullen bij de poort gebracht mogen worden. Ik heb dat vanochtend gedaan. Het is heel naar om vlak bij je moeder te zijn en niet naar binnen te mogen. Maar ik wil natuurlijk ook niet de persoon zijn die kwetsbare mensen besmet. Dus daar stond ik dan met wijn en chocolade en inlegkruisjes. Geen ijs, want er mogen alleen droge spullen afgegeven worden of in verpakking. Na heen en weer mailen kwamen we tot de conclusie dat het ijs weliswaar verpakt en bevroren is, maar kan gaan smelten en dan wordt het een bende. Geen ijs voor mijn moeder dus en geen bezoek.