Alles heeft tegenwoordig een format of een formule. Is dat erg? Op zich niet. De maker heeft houvast, de kijker weet wat ie krijgt. Een nadeel vind ik dat ik nauwelijks meer verrast word en dat ik zelden iets word weggeblazen door een show of een voorstelling. Onze voorstelling ‘Souvenir van een vlucht’ heeft geen format of formule. Er wordt gezongen, maar het is geen musical. Er worden gedichten voorgedragen, maar het is niet een ernstig en heel erg serieus poëzieprogramma. Aan de andere kant toch ook weer wel. Er zijn video’s, maar het is geen film. Met dit concept is de mensheid nog niet verveeld.
Het idee is langzaam gegroeid, vooral bij artistiek leidster Veronique Hogervorst. We hebben regelmatig bij haar aan de keukentafel zitten praten. Daarna kwam zij met ideeën voor de voorstelling en de video’s.
Ik ben verantwoordelijk voor het merendeel van de gedichten. Lotte Dodion heeft speciaal een gedicht voor de voorstelling geschreven.
Veronique deed de rest. Zij werkt heel erg intuïtief. Dat vind ik heel boeiend. Als ze me verteld kan ik horen dat ze het idee voor zich ziet. Ik heb dan groot vertrouwen dat het goed wordt en dat gebeurt dan ook. Het was een spannende reis om het te maken. Volgende week dinsdag kun je het eindresultaat bekijken. Het wordt echt bijzonder.