Ik krijg de hele tijd mailtjes dat ik nu toch echt mijn gedichten voor de Nationale Gedichtenwedstrijd moet opsturen. Ik hoor dat Turingen een kleine 7.000 inzendingen heeft, weet niet of het klopt. Het zou wel de stroom mails van deze nijvere organisatie verklaren. Ik heb nog meegemaakt dat ze 12.000 inzendingen kregen. Ja, ja, opa vertelt.
In dat jaar haalden zeven gedichten van mij de Top 1000. Dat betekent juryrapporten, waarin mensen uitleggen wat er goed was en wat er nog veel beter kan. Ik kan niet zeggen dat mijn vertrouwen in de deskundigheid van de juryleden groeide. Bij een gedicht wees de beoordelaar de zin die twee gedachten aan elkaar verbond aan als overbodig, want een stoplap. Dat wist ik en dat was de bedoeling om een grap in te leiden.
Het meest bijzondere was het commentaar op Arme Voltaire. Ik was zo trots dat ik met dat gedicht de Top 1000 haalde, want het was de eerste keer dat ik meedeed en dan bij de beste 1000 gedichten. Nou, ik vond het maar wat…
het juryrapport luidde: ‘ja, dit is natuurlijk geen gedicht, maar wel een leuke, scherpe tekst’. Is me dat wat… Dus speciaal voor jullie een onderscheiden gedicht, dat eigenlijk geen gedicht is, maar wel… een scherpe tekst:

Arme Voltaire

Een Imam in Iran verklaart op de tv
Dat alle tornado’s en tsunami’s
Veroorzaakt worden door topless
Zonnende vrouwen.

Leve de Burka!

Een Amerikaanse dominee wijt de
Aardbevingen aan het homohuwelijk
En andere zaken die de Heere Heere
Een gruwel zijn zoals Obama en drugs.

Arme Voltaire, die zijn leven wijdde
Aan de waarheid en aan de bestrijding
Van dom bijgeloof.

Hij dacht dat God Lissabon
Verwoestte in één aardschok.