Wat is dat Nederlands toch een raar taaltje geworden. Ten minste als The Voice of Holland dé maatstaf is. In ieder geval een maatstaf, want er kijken veel mensen naar en die vinden het programma een soortement hip. Ik hoorde een kandidaat zeggen: ‘I’m energized, goede vibes’ hier. Zeg niet: ‘Je kunt het’ maar ‘You can handle it’ en bijna alles is vet of chill. Je kunt niet goed zingen, maar je bent een powerhouse.
Ik leer ook weer nieuwe uitdrukkingen: ‘je snijdt elke zin aan’, ‘ik zong wel op de tape’, ‘je raakt gewoon’, ‘ik sta te trillen op mijn knieën’. Er gaan werelden voor me open: Rock ’n Roll is drie nachten lomp zuipen. Zingen doe je steady. Een meisje was niet erg confident en haar optreden was akward. Haar vriendinnetje kende een hele eigen logica. ‘Je moet voor Waylon kiezen, die heeft de mooiste ogen.’
Ook een klassieker; een jongen viel af. ‘Ze hebben gewoon niet goed geluisterd,’ zei hij.
Wonderlijk programma, wonderlijke mensen, wonderlijke woordgebruik.