De commissie Van der Laan deed gisteren een aanbeveling om kindermishandeling te voorkomen. Ze geeft een typische oplossing voor de Nederlandse overheid, onpraktisch, wantrouwend en impliciet beledigend. De Nederlandse overheid doet weer eens een poging om ‘achter de voordeur’ te komen. Ambtenaren en bestuurders vertrouwen hun burgers niet en willen ingrijpen in het persoonlijke leven van de burgers. Keer op keer.
Ik begrijp dat kindermisbruik een ernstig probleem is. Wat het extra lastig maakt, is dat je het pas constateert als het gebeurt. Men kan niet zoals in de film Minority Report daders vlak voor hun daad arresteren. Ook weet ik dat er vaak naar allerlei instanties gewezen wordt, omdat ze beter hadden moeten opletten.
De commissie Van der Laan wil nu dat alle jonge ouders een cursus krijgen om te voorkomen dat ze hun kinderen bijvoorbeeld met brandende peuken bewerken. Alle ouders, dus de Nederlandse overheid gaat er van uit dat alle ouders dit zouden kunnen doen. Ik vind dit een beledigende opmerking voor alle ouders van Nederland.
Zo gaat het keer op keer. Er gebeurt iets extreems. De overheid antwoordt door alle mensen, die toevallig bij die groep horen, als potentiële daders te behandelen. Dat vind ik zorgelijk. Zo wil ik ook niet aangesproken worden.
Achter de voordeur
Dank voor het delen!
Gerelateerde berichten
Eén reactie
Geef een reactie
Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.
Ha Gerhard, je hebt gelijk waar het de enorme betutteling betreft, maar je hebt geen gelijk waar het de praktijk van alledag betreft. Het gaat namelijk om meer dan vijftigduizend kinderen die worden mishandeld en over zeven of acht jaar zijn er weer vijftigduizend anderen die het overkomt.
Uiteindelijk gaat het dan – op dit moment – om honderdduizenden gefrusteerde mensen die – als ze inmiddels niet zijn doodgemept – op de maatschappij worden losgelaten om daar op hun beurt opvoedkundig aan te rotzooien. Volgens mij is het niet verkeerd wanneer aanstaande ouders een paar lessen volgen over hoe je kinderen het beste kunt opvoeden. Dan bedoel ik niet om er nette robotjes van te maken, maar wel hoe je omgaat met kinderen die maar blijven huilen, jengelen, en jennen. Bijvoorbeeld dat je die wat meer aandacht en liefde geeft, en dat je kunt werken met een belonings- en bestraffingssysteem.
Nog een algemeen punt: jij bent een aardige, intelligente, belezen en onafhankelijke kerel die het optreden van de overheid op dit onderwerp afkeurt. Dat is begrijpelijk maar ik denk dat je dan te veel uit gaat van je zelf, terwijl het hier juist gaat om mensen die dit allemaal niet zijn. Vrijwel alle mensen redeneren op deze manier, dus vanuit een beperkt kader. Dit gebeurt meestal niet met de opzet om vervelend te doen of zich zelf te onderscheiden of zoiets. Maar het maakt het wel lastiger – bijvoorbeeld voor een overheid maar feitelijk voor iedereen – om verstandige beslissingen te nemen.
Groet
Kees