Het is een typische
Hollandse horrorwinter;
Oude dametjes stranden
met hun rollators in de
sneeuw of breken hun
heupen op gladde straten.
‘Wat een schitterend plaatje,’
zegt iedere echte Hollander.
‘Dit heb ik liever dan die regen.’

Het kwik daalt onder nul en
zorgt voor kortsluiting
in de koppies van journalisten en
natuurijsliefhebbers. De radio
ratelt door over rayonhoofden,
ijsdiktes, gevoelstemperaturen
en over het magische jaar
Negentienzevenennegentig.

Het is een typische
Hollandse horrorwinter;
historisch en hysterisch.
Je wilt niet weten hoeveel
zwarte gedachten door mijn
kop spelen over Barthlehiem,
een donkere kooi in Leeuwarden,
en hossende mensen op het
krakende ijs. Het wordt klunen
door het nieuws en de wereld
bestaat hier alleen nog maar
uit die verrotte Bonkevaart.