Ik vrees dat ik weinig talent voor nostalgie heb. Ik kan me weinig tijden herinneren dat ik als een soort Heidi door een ideale wereld dwaalde. Ik reed net langs een bord waarop stond: 90’s on the beach. Een festival voor mensen met heimwee naar muziek uit de jaren 90. In mijn beleving geen tijd van grootse muziek. De bands op het bord ken ik ook niet, maar als ze geweldig geweest waren, had iemand me dat verteld.
Ik herinner me een verhaal van een popjournalist uit de jaren zeventig van de vorige eeuw. Hij verbaasde zich over de nostalgie naar de jaren zestig, die toen al hevig woedde. Hij probeerde zich voor te stellen naar wat uit de jaren zeventig mensen zouden terug verlangen. Hij kon zich niets voorstellen. Laten we het onder ogen zien. Mensen zullen ooit met tranen in de ogen terug denken aan deze tijd en zeggen: ‘weet je dat nog? Dat was erg leuk.’
Heb jij iets uit dit jaar waar je later vol weemoed en verlangend naar terug zult denken? Ik ben benieuwd.