Ik heb het soms best moeilijk, dat mag je best weten. Ik probeer een keurige, gehoorzame consument te zijn, te doen wat er van me verwacht wordt, spulletjes kopen.
Ik sta dan ook open voor reclames. Graag hoor ik wat er van me verwacht wordt. Dit soort boodschap zijn toch een richtsnoer voor het leven van alledag.
Alleen; ik snap niet altijd wat er van mij verwacht wordt. Moet ik iets en zo ja, wat dan? Bij een supermarkt zag ik borden hangen. ‘Kerst. We kunnen niet wachten.’
Dan val ik ten prooi aan tobbernij. Waarom kunnen ze niet wachten? Wat gaan ze dan doen?
En vooral, waarom moet ik dat weten? Waarom vertellen ze mij dat? Word ik geacht de hele winkel leeg te kopen? En waarom dan? Dan ga ik lopen peinzen over het wereldbeeld dat er achter zit en vergeet ik de helft van boodschappen.