Blijkbaar vinden de nieuwslezers van het NOS journaal hun programma ook waardeloos. Het is een dringen bij de deur om andere programma’s te presenteren, documentaires en wedstrijden. Eigenlijk lijkt alles beter dan nieuwslezer zijn.
Ik begrijp de ambitie wel. De kijker van het programma krijgt de indruk dat de redactie in coma ligt en tegen creativiteit is ingeënt. Kunnen we op natuurijs schaatsen? Dan krijgen we natuurlijk Oud-Hollandse taferelen en plaatjes. bah. Wordt er een kind per ongeluk neergeschoten, dan horen we dat de buurt geschokt is. Wat zouden ze dan moeten zeggen? ‘Die kleine kreeg wat ze verdiende.’
De reactie weet blijkbaar niet het verschil tussen een mening en een feit, tussen een lobbygroep, een sponsor en een goed verhaal. Alles wordt door elkaar gestampt en als een smakeloze stamppot opgediend. En natuurlijk staan er altijd overal correspondenten ter plekke, die vertellen wat iedereen al weet. De hemel verhoedde dat er eens nieuws of een opmerkelijke invalshoek gekozen wordt.
David Letterman deed het. Eva Jinek ook. Zij kwamen van het journaal en werden sterren, stonden in de bladen. Wat een glamour en een geld.

Dat willen onze nieuwslezer ook. Ze vertellen niet over de wereld, maar staan daar om ontdekt te worden. Dat mag, maar met journalistiek, laat staan onafhankelijke journalistiek heeft het niets te maken.
Soms meldt het journaal over een journalist die de waarheid onderzocht en vermoord werd. Zre snappen daar weinig van. Die gasten wilden de waarheied onthullen en niet Wie is de mol presenteren.