De man kwam uit zo’n land waar de treinen op tijd rijden, waar mensen zonder monden wonen en oren uit de muren groeien. Zijn overtuiging dwong hem naar Nederland. Hij vertelde over de herverdeling van de productiemiddelen, de dictatuur van het proletariaat.
Ineens was ik terug in mijn  studententijd, toen mijn medestudenten zulke teksten vertelden over het communistisch paradijs dat zou komen. Ze konden ook niet weten dat ze beleidsadviseur met pak en stropdas en een BMW zouden worden.
De man vertelde over het gruwelijke gedrag van de grote leider uit zijn vaderland. Dat is een man, die ik inderdaad niet op mijn verjaardagsvisite hoef te krijgen. ‘Hij was helemaal niet zoals Lenin en Stalin,’ zei hij. Dat leek mij aan aanbeveling. ‘Dat waren aardige mannen,’ verklaarde hij. Geen kwalificatie die vaak voor die mannen gebruikt wordt. ‘Had je thee met ze willen drinken?’ vroeg ik. ‘Wodka,’ lachte hij en zijn gezicht begon te stralen.