‘De stad van de alchemist’ is deel 3 van de fantasy-trilogie van ‘De verborgen universiteit’. De auteur is Natalie Koch. Ze heeft ook twee literaire romans gepubliceerd, die de Libris Longlist haalden. Ik bewonder haar stijl heel erg.
Deel 3 vind ik haar beste roman. Het is een prachtig boek; spannend, filosofisch, spectaculair, diepzinnig. Bovendien is het boek ook gewoon heel fijn om te leven.
Zoals bij zoveel literatuur is transformatie een belangrijk thema in deze roman. Koch heeft daar bijzonder mooie scènes over geschreven, heel beeldend en heel overtuigend. Ik moest af en toe aan de Poolse auteur Bruno Schulz, de grootmeester van de transformatie, denken.
Wat ik goed vind aan het boek, is dat elk personage morele dilemma’s voor de kiezen krijgen. De antwoorden, die ze geven, zijn verschillend. Het is een warm en menselijk boek.
In het boek lopen twee echte rotzakken rond, maar verder zijn de personages diverse tinten grijs. In de geval is dat een compliment.
Falende vaders, ook als docent of leider, is een belangrijk thema. De nieuwe leider van de verborgen universiteit maakt er een vreselijk puinhoop van. Zijn voorganger was ook ‘lekker’ bezig. Sommige personages ontsporen volkomen zonder vaderlijk toezicht, anderen komen op hun pootjes terecht.
Het boek kent een geweldige Blockbuster-slot, waarbij alle remmen los gaan. Je kan zien dat Koch plezier had, toen ze dat schreef. In de scène komen alle verhaallijnen en bespiegelingen ook nog eens bij elkaar. Heel knap gedaan. Natalie Koch is een ingenieuze schrijver met gevoel voor stijl.
Als dichter, schrijver van de korte baan, vind ik het ook bijzonder dat iemand 1800 pagina’s met diverse verhaallijnen kan schrijven en dat afgewogen en nauwgezet bij elkaar kan laten komen.
Het is lastig om het boek in een kort blog volledig recht te doen. Daarom dit advies. Lees het boek. Lees de trilogie.