Ik moest in een openbare instelling zijn en zette dus, braaf als ik ben, een mondkapje op. Ik verwachtte nog geen minuut binnen te zijn, ik moest iets ophalen. Ineens bedacht ik me dat ik mijn handen niet ontsmet had. Ik eet met mes en vork, ook als ik alleen ben, en ben keurig opgevoed. Dus ik denk: kom ik doe het even. Ik ben beleefd en goed opgevoed. Ik loop naarhet punt waar die ontsmettingstroep staat. Een mevrouw ziet me naderen. Ik ben nog 3 meter van haar vandaan. Ze deinst achteruit. Ik denk: i s ze nu bang voor mij? Ik doe nog een stap en ze holt in blinde paniek weg… Ik ben de prins van corona, al heb ik geen klachten. Dat dan weer niet. Maar ja, je weet nooit…