Ik zag in de kiosk een nieuw tijdschrift liggen. Het heette: DOOD. Het lag niet tussen de ‘leef-good’ tijdschriften. Ik dacht: wat een grote doelgroep snijden de makers aan. Och, och, och, wat zijn er al veel mensen gestorven. Als die een abonnement nemen, zijn ze ook voor eeuwig lid. Misschien wel lastig om ze te bereiken, maar wat een kansen. En laten we eerlijk zijn. Sommige mensen leven nog, maar die gaan ooit dood. Het blad wordt gedrukt op papier dat de eeuwigheid kan weerstaan.