Isabelle Peper en ik hebben gisteren de workshop ‘Dicht buiten de grens van je gedachten’ gegeven bij de Open Universiteit van Almere.

Isabelle vertelde me bij onze eerste ontmoeting over haar werk met dialogen. ‘Het is de bedoeling dat je onder woorden brengt, wat schemert in je hersenpan, maar waar je de woorden nog niet voor hebt’, zei ze. Ik vond dat erg op dichten lijken.

We hebben een workshop gemaakt, waarin poëzie schrijven en dialogen samenkomen. Dat was een hele puzzel. Poëzie schrijven is de allerindividueelste uitdrukking van de allerindividueelste emotie. Bij dialoog draait het om luisteren en groepswijsheid. Om dat bij elkaar te brengen en een goede dynamiek te vinden was lastig. In Almere bleek het te werken voor een grote groep. De deelnemers vonden dat de deelnemers nieuwe inzichten kregen en dat ze mooie dingen schreven.

Bovendien hadden ze een leuke avond. Een deelnemer vroeg of we dit ook voor bedrijven kunnen doen. En dat kan. We hebben twee keer proefgedraaid en toen zei een deelnemer dat ons programma ontregelend werkt. Uit zijn mond is dat grote lof. En dat is eigenlijk precies de bedoeling.