Sommige mensen denken dat ze niets te vertellen hebben. Ze denken dat verhalen spannend en groots moeten zijn. En ze vinden wat zij doen en meemaken niet interessant. Dat is dus onzin.
In het midden van de 19e eeuw stond er in een Franse krant een heel klein berichtje over de vrouw van een apotheker, die haar man in het faillissement stortte.
In die tijd liep er een schrijver rond met een ego als een kerstbal rond. Flaubert heette hij Gustave Flaubert. Hij schreef uitbundige boeken. Zijn vrienden zeiden: ‘vertel nou eens in een gewone stijl een verhaal’. Hij zei: ‘Dat kan iedereen. Ik kan van onderwerp een spannend en interessant verhaal.’
Ze gaven hem het bericht. Gustave ging aan de slag. Hij schreef zeven jaar en maakte ‘Madame Bouvary’. Een prachtig en beroemd boek.
Zelf genoot Flaubert niet erg van zijn arbeid. Hij noemde het ‘mijn strafwerk’. Maar hij bewees een punt. Elk onderwerp is geschikt om een emotionerend en sprankelend verhaal van te maken.