‘Dit is een cadeau,’ zei Veronique Hogervorst zondagavond. Ze dacht even na en verklaarde: ‘misschien zal niet iedereen dat zo zien.’ Ze maakte al urenlang een time-lapse van het Belgenmonument in Amersfoort voor onze voorstelling ‘Souvenir van een vlucht’. Vanaf 13.00 uur maakte haar camera om de 5 seconde een foto van het monument waar wij een voorstelling over maken. In de loop van de middag betrok de hemel. Om een uur of zes begon het te regenen, te hozen, te wolkbreuken. Veronique stond al een uur met een paraplu boven de camera in de zondvloed. ‘Koud en nat,’ vond ik. Ik ben watje van beroep. ‘Mooie beelden,’ antwoordde zij. Het was schitterend om te zien hoe het licht veranderde en de regen kwam.
Dinsdagavond maakte Veronique weer een time-lapse van het Belgenmonument om vast te leggen hoe de zon onderging en woensdagochtend was ze om 6 uur weer present om foto’s te maken van de opkomende zon. De beelden worden verwerkt in de voorstelling.
Woensdagmiddag gingen we samen naar het monument, omdat ze video’s met haar drone wilde maken. Bij het monument worden veel honden uitgelaten. Ook komen er oudere mensen kijken die rond fietsen. Zo’n drone vindt men schitterend speelgoed, dus komt iedereen een praatje maken. De meeste vragen zijn vrij voorspelbaar. Een heer kwam dicht bij haar staan, terwijl de drone met razend snelle draaiende propellers vlak voor haar vloog. ‘Kun je dat ding ook vangen in je handen?’ vroeg hij.