Het valt nog niet mee om op televisie invoelend over te komen. Een presentatrice moest een finale van een kookwedstrijd naar een goed einde loodsen. Ik keek er naar en moest wel lachen. De kandidaten sprongen niet als getrainde poedels door een hoepel. Zo lastig dat werken met amateurs, die niet leveren.
‘Zijn jullie emotioneel?’ vroeg de presentatrice Evi. Dat was inderdaad het geval. ‘Je mag hier best huilen,’ verklaarde presentatrice Evi. Dat klonk nog wel goed. Maar presentatrice Evi bleef het om de drie zinnen zeggen. De redactie had om tranen gevraagd en dus bleef ze maar zeggen dat er best gehuild mocht worden. Na 10 minuten keek ze een kandidate aan en zei poeslief dat ze mocht huilen. Het klonk als ‘janken, kreng’.  Zo jammer, dat professionele gedoe.