Er is een onderzoek geweest en de uitslag is een grote schok: in de wielerwereld gaat het nogal hard toe. Jeetje, nou, dat had ik nu nooit verwacht. Ik heb jaren verslag gedaan van een jeugdwielerweek in Achterveld, de Tour de junior en er zelfs een boek over geschreven. Het is vrolijk, maar er is ook veel druk. Alle talentvolle renners dromen van grote successen. Dat is de druk die ze zichzelf opleggen. Ik herinner me talentvolle renners als Stefan Vis en David Heaven, die alles wonnen. Ze rekenden op dikke contracten, maar ik heb er nooit meer iets van gehoord.
David Heaven kwam uit Wales. Zijn ouders offerden hun vakantie op om hem te zien racen en kochten hele dure fietsen, wielen en dergelijke voor hem. Ze wilden hem zien winnen. Dat was duidelijk. Ik kon me er wel iets bij voorstellen, maar of het goed was.
Natuurlijk is de sport ook hard, omdat je lelijk kan vallen of hard een omstander kan raken. Ik heb mensen weleens renner van het asfalt zien pellen. Dat was geen fraai gezicht. En een plek langs het parcours zoeken is ook een vak apart. Een keer kreeg ik bijna een hele peloton rennertjes over me heen. Maar gelukkig ging het goed en in Achterveld waarschuwen de kenners je ook als je domme dingen doet.
In zo’n peloton met pubers kunnen omstanders nog redelijk volgen welke keuzes de renners maken en hoe ze tegen elkaar praten. David Heaven beheerste een week lang de wedstrijd. Op de lastige dag reed een renner uit Woudenberg weg, Pater heette hij. Heaven kon of wilde hem niet inhalen. Elke renner uit het peloton kwam even naast hem rijden om even te vertellen dat onze David aan het verliezen was. Dat ging er hard aan toe.
Het jaar er op had David het aan de stok met Dirk Marke uit Duitsland, die met ware doodsverachting elke sprint aan ging. De organisatie was niet blij, want die vreesde dat Dirk samen met het halve peloton het publiek in zou duiken. hij kreeg waarschuwing op waarschuwing. Niet dat Dirk zich daar ook maar iets van aantrok. Op een dag kwam het hele peloton aanrazen (en geloof me dat gaat hard). Dirk begon aan de linkerkant van de weg te sprinten en raakte bijna de stoeprand aan de overkant in een poging iedereen af te snijden. Hij werd gediskwalificeerd. Razend was het jong. Zijn tegenstanders gingen allemaal even bij mij langs om hem te melden dat hij alleen uitgesloten werd ‘omdat hij Duitser was’. Dirk was de hele week met alles bezig behalve de koers.
Dirk Marke, wat een talent. Nooit meer wat van gehoord. Tegen welke boom zal hij zijn loopbaan geëindigd hebben…